บทที่ 63 63

ร่างสูงสง่าเดินตรงไปที่ขอบเตียง หลินหลินไม่ทันลุกขึ้น ไม่ทันแม้แต่จะอ้าปากถาม กลีบปากของนางก็ถูกประกบปิด ลิ้นนุ่มอุ่นล้ำนั้นกวาดดื่มความหวานล้ำในโพรงปาก ปาดเลียมันอย่างหื่นกระหาย

“ท่านอ๋อ...ท่านอ๋อง อย่า”

“อืม”

ร่างทั้งร่างของนางถูกอุ้มขึ้นมาวางบนตัก แล้วความอบอุ่นจากเนื้อแนบเนื้อก็แผ่ซ่านไปท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ